توانایی محاسبات دارویی پرستاران در بخش مراقبت ویژه

ا هداف: ارایه شکل­های مختلف داروها، به­ویژه شکل محلول آنها که به­صورت میلی­گرم، میلی­اکی­والان یا غلظت/درصد مورد استفاده قرار می­گیرند و معمولا توسط پرستاران به بیمار عرضه می­شود می­تواند منشا وقوع خطا باشد. مطالعه حاضر به­منظور بررسی خطای محاسبات داروهای محلول مورد مصرف در بخش مراقبت ویژه انجام شد.   روش­ها: در این مطالعه توصیفی، جامعه مورد مطالعه را پرستاران شاغل در بخش­های مراقبت ویژه بیمارستان­های دانشگاه علوم پزشکی مازندران تشکیل دادند. 36 نفر به­طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسش­نامه­ای حاوی اطلاعات دموگرافیک و پنج سئوال اختصاصی در مورد سه داروی اصلی مورد مصرف در موارد بحرانی به­روش حضوری پاسخ دادند. پاسخ­ها در سه سطح ضعیف، متوسط و خوب ارزیابی شدند.   یافته­ها : توانمندی اکثریت پرستاران مراقبت ویژه برای محاسبه میزان داروها در حد متوسط است (55.5%). تفاوت قابل­ملاحظه­ای بین پرستاران زن و مرد برای محاسبه داروها وجود نداشت. نتیجه­گیری: قدرت محاسبه پرستاران در ارتباط با داروهایی که واحدی غیر از میلی- یا میکروگرم دارند ضعیف یا متوسط است و خطای زیادی در محاسبات این داروها دارند. لذا پیشنهاد می­شود آموزش­های لازم ضمن خدمت برای کلیه پرستاران ویژه در حیطه محاسبات دارویی ارایه شده و در آموزش پرستاری به این مساله توجه بیشتری شود.